Έβαλα φωτιά να κάψω ψεύτικα φιλιά,
έβαλα φωτιά στα λόγια σου τα πιο γλυκά.
Μα δεν πρόσεξα και μες στην φλόγα την βαθειά
έκαψα μαζί την πικραμένη μου καρδιά.

Δέκα μέρες στη σειρά
κι ούτε μια φορά
ήρθες να με πάρεις αγκαλιά.
Δέκα μέρες στη σειρά,
δέκα δειλινά
μ’ είδανε να κλαίω τα πουλιά.

Σε βαθύ πηγάδι έσκυψα χαράματα,
βότσαλα πετώ και τα παλιά σου γράμματα.
Μα δεν πρόσεξα και μέσα στο θολό νερό
έριξα μαζί και τ’ όνειρό μου το στερνό.