Είναι το σπίτι μου φτωχό και χαμηλό
και δε χωρούσε εκεί μέσα τ’ όνειρό σου
και κάποιο βράδυ σκοτεινό και βροχερό
άδειο το βρήκα το γλυκό προσκέφαλό σου

Το φτωχόσπιτό μου όποιος θα το δει
στόλισμα δεν έχει ακριβό κανένα
Εχει όμως αγάπη χάδι και στοργή
κι όταν θα σου λείψουν γύρισε σε μένα

Είναι το σπίτι μου στις φάμπρικες κοντά
και σ’ ενοχλούσε νύχτα μέρα που καπνίζαν
μα άκουσε κάτι και να το σκεφτείς καλά
εδώ τα μάτια σου ποτέ τους δε δακρύσαν