Έπρεπε να μαι άπονος
έπρεπε να μαι άκαρδος
να σε παιδεύω να σε πληγώνω
να σε χτυπώ
τότε θα με λογάριαζες
και δε θα με μαράζωνες
με τα φαρμάκια που με ποτίζεις
κάθε λεπτό
έπρεπε να μαι άκαρδος

Βρήκες εμένα που είμαι χρυσός
και μου χαλάς την καρδιά συνεχώς
κάνω κουράγιο και υπομονή
και δίνω τόπο συχνα στην οργή
μα πόσο θ’ αντέξω μ’ αυτή την ζωή
έπρεπε να μαι άπονος

Έγινα θύμα γιατί σ’ αγαπώ
πρόσεξε όμως αυτά που θα πω
όταν μια αγάπη βαριά αγανακτεί
γίνεται μίσος κατάρα και οργή
γι’ αυτό να προσέξεις μην κλάψεις πολύ

Έπρεπε να μαι άπονος
έπρεπε να μαι άκαρδος
να σε παιδεύω να σε πληγώνω
να σε χτυπώ
τότε θα με λογάριαζες
και δε θα με μαράζωνες
με τα φαρμάκια που με ποτίζεις
κάθε λεπτό
έπρεπε να μαι άκαρδος