Αυτόν που θάψαν σαν ληστή
τη νύχτα στην αλάνα
εσένα είχε μάνα
και μη ρωτήσεις πια
ποιανού καρδιά στα στήθια
χτυπάει λυπητερά
σε σένανε χτυπά

Μη λες πως δεν τον ήξερα
Μη λες πως δεν τον είδα
Είμαστε μια αλυσίδα
και μη ρωτήσεις πια
ποιανού καρδιά στα στήθια
χτυπάει λυπητερά
Αχ σε σένανε χτυπά

Κι αν το μαχαίρι του φονιά
τα ξένα στήθη σφάζει
τις φλέβες σου αδειάζει
το αίμα σου σκορπά
Και μη ρωτήσεις πια
ποιανού καρδιά στα στήθια
χτυπάει λυπητερά
Σε σένανε χτυπά