Αν χορεύεις μ’ ένα Ponstan
και η μούρη σου στο καντράν
αν δεν ξέρεις τον Πίτερ Παν
και δεν αγαπάς δωρεάν
αν αλήθεια αδυνατείς
γεύση στη ζωή σου να βρεις

Κόλα Κόκα

Αν μαϊμούδι αμερικέν
σήμα σου κατατεθέν
αν κοιτάζεις πόσο το γιεν
φαντασία στο μηδέν
αν παιδάκι μου δεν μπορείς
σ’ ένα γέλιο σου να πνιγείς

Κόκα Κόκα

Αν τα μάτια σου είναι κλειστά
στ’ ουρανού τα δειλινά
αν τ’ αυτάκια σου χορδές
αταλάντευτες, βουβές
αν εντέλει πίσω κοιτάς
νόημα ζωής μη ζητάς