Όλη η ζωή είναι υπόθεσις χαμόγελο
είναι ένα «γεια σου» σ’ έναν άγνωστο στον δρόμο
να σπλαχνιστείς τον κουρασμένο ταχυδρόμο
ένα νεράκι να προσφέρεις με χαμόγελο
και δεν θα νιώθει το φορτίο του στον ώμο.

Να πεις «στον πόλεμο δεν πάω», αλλά με χαμόγελο
να πεις σε κάποιον «χτύπα με, δεν σε χτυπάω»
να πεις σ’ αυτόν που σε μισεί «μίσησέ με εσύ
αλλά εγώ, εγώ πολύ πολύ σε αγαπάω».

Όλη η ζωή είναι υπόθεσις χαμόγελο
είναι ένα «γειά σου» σ’ ένα άγνωστο στο τρένο
να σπλαχνιστείς τον λυπημένο ταξιδιώτη
να τον ρωτήσεις τι συμβαίνει, με χαμόγελο
να δεις τι εύκολοι κι απλοί που ‘ν’ οι ανθρώποι.

Να ημερέψεις τη ζωή που αγριεύτηκε
να δεις που όλοι και κανένας μας δε φταίει
αν πεις σε κάποιον στην ουρά
«πάρ’ την δική μου τη σειρά»
να δεις που όλοι τους θα πάνε τελευταίοι.

Εύκολη θα ‘ναι η ζωή μ’ ένα χαμόγελο
μια καλημέρα στον ανήξερο διαβάτη
είμαστε όλοι μας φτωχοί
γυμνοί γεννιόμαστε, γυμνοί
και δεν υπάρχει άλλο ρούχο απ’ την αγάπη.