Με το πείσμα τι κερδίζεις
μονό να με βασανίζεις
αφού ξέρεις σε λατρεύω
και πως αγαπώ
αχ πώς να στο πω

Τι ζωή είναι αυτή που κάνω
μάνα μου γλυκιά
θα πεθάνω μακριά σου
δεν αντέχω πια

Κάθε ώρα και λιγάκι
με ποτίζεις το φαρμάκι
για χατίρι σου το πίνω
άπονη καρδιά
δεν αντέχω πια

Τι ζωή είναι αυτή που κάνω
μάνα μου γλυκιά
θα πεθάνω μακριά σου
δεν αντέχω πια

Με τα δάκρυα στα ματιά
στα δικά σου σκαλοπάτια
κάθε βραδύ ξενυχτάω
μέχρι την αυγή
άπονη ψυχή

Τι ζωή είναι αυτή που κάνω
μάνα μου γλυκιά
θα πεθάνω μακριά σου
δεν αντέχω πια