Οικοδόμησα τη ζωή μου σε βάσεις γερές
και πιστά ακολούθησα τις δέκα εντολές,
με μικρές παραλλαγές.

Ου κλέψεις,
παρά μόνο για το ψωμί του παιδιού σου.
Ου ψευδομαρτυρήσεις,
παρά μόνο για να χαντακώσεις τον εχθρό σου.
Ου μοιχεύσεις,
αλλά δεν είναι έγκλημα μια δυο παρανομίες.
Τίμα τον πατέρα σου,
αν δεν έχετε στα κληρονομικά διαφωνίες.

Αυτά σ’ αφήνω για διαθήκη
μακρινέ μελλοντικέ απόγονέ μου,
σου γράφω μέσα στην φρίκη μ'
τρεις ώρες μετά την έναρξη
του τρίτου παγκοσμίου πολέμου.

Οικοδόμησα την ζωή μου σε θεμέλιο σωστό,
πρακτικά ακολούθησα, όμως, τη μέση οδό
μη με πούνε και κουτό.

Δεν αδίκησα,
παρά μόνο για το καλό των δικών μου.
Δεν εσκότωσα,
παρά μόνο στη μάχη τον αντίπαλό μου.
Δεν είπα ψέματα,
παρά μόνο ν’ αποφύγω τις τρικλοποδιές του κόσμου.
Αλλά αγάπησα τον πλησίον μου
και ο πιο πλησίον ήταν ο εαυτός μου.

Αυτά σ’ αφήνω για σημάδι
το στερνό του αιώνα μου βιβλίο
Σήμερα ο κόσμος ρημάδι
που έκανα λάθος άραγε;
που έκανα λάθος; Αντίο, αντίο.