Ανάψαν στον δρόμο τα φώτα
και πέφτει βροχή
Γύρω μας έχει νυχτώσει
κι εμείς μοναχοί
Φύγανε τα καλοκαίρια
Φθινόπωρο θα ξαναρθεί
Κι η αγάπη σου τώρα για μένα
Έχει χαθεί

Απόψε γι’ αγάπη σαν πρώτα πια δε μου μιλάς
Τα χείλη μου τα παγωμένα
ξανά δε φιλάς
Μα πες μου λοιπόν την αλήθεια
τελειώσανε όλα για μας
Δε σού `μεινε ούτε η συνήθεια να μ’ αγαπάς

Για αγάπη πια δε μου μιλάς
Ούτε στα μάτια με κοιτάς
Κι έγινε στάχτη μιας φωτιάς
τ’ όνειρο πού `φτιαξα για μας

Για αγάπη πια δε μου μιλάς
Και να πονέσεις για μένα δεν πονάς
Σαν κάποιος ξένος από δίπλα μου περνάς
Και με ξεχνάς
Για αγάπη πια δε μου μιλάς

Απόψε δεν βρίσκω τον δρόμο κοντά σου να `ρθώ
Δε μ’ άφησες λίγη αγάπη για να ζεσταθώ
Με ξέχασες και σε θυμάμαι
Με πόνεσες μα σ’ αγαπώ
Για σένανε τώρα ποια νά `μαι
Και τι να σου πω