Αν σε ξύπνησα συγγνώμη
είναι τρεις παρά ακόμη
μα θυμήθηκα ένα βράδυ σαν κι αυτό.
Τότε που η χαρά μας όλη
μία βόλτα ήταν στην πόλη
και με τ’ άστρα πάντα παίζαμε κρυφτό,
κάτω απ’ το συννεφιασμένο ουρανό
που όταν δάκρυζε δακρύζαμε κι οι δυο.

Ρ
Γι’ αυτό σε πήρα να σου πω
η αγάπη σου ακόμα μου λείπει
κι αν λέω τάχα ότι ζω
μου λένε άλλα της καρδιάς μου οι χτύποι.
Γι’ αυτό σε πήρα να σου πω
ο πυρετός εκείνος δεν πέφτει
κι αν πότε πότε σε ξεχνώ
σε βρίσκω πάντα στου μυαλού μου τον καθρέφτη.

Αν σε ξύπνησα συγγνώμη
με κουράσανε οι δρόμοι
μακριά απ’ την δική σου αγκαλιά.
Μεσ’ την γύφτισσα την νύχτα
που να πω μια καληνύχτα
μ’ αναμνήσεις ταξιδιάρικα πουλιά.
Σε φωνάζω μα δεν είσαι πια κοντά
κι ο αντίλαλος ποτέ δεν απαντά.

Ρ
Γι’ αυτό σε πήρα να σου πω
η αγάπη σου ακόμα μου λείπει
κι αν λέω τάχα ότι ζω
μου λένε άλλα της καρδιάς μου οι χτύποι.
Γι’ αυτό σε πήρα να σου πω
ο πυρετός εκείνος δεν πέφτει
κι αν πότε πότε σε ξεχνώ
σε βρίσκω πάντα στου μυαλού μου τον καθρέφτη.