Δελφίνια που χορεύουνε
στα μάτια σου περνούν,
παλεύουνε οι άνεμοι
τραγούδια να σου πουν.
Σε είδα μεσ’ στις ζωγραφιές,
στα σχέδια των παιδιών
να περπατάς στα πέταλα
των άγριων λουλουδιών.

Ουρανέ μου, μέσ’ στ’ αστέρια σου πετώ
κι ανασαίνω απ’την πνοή σου...
Άγγελέ μου, τα φτερά σου εγώ κρατώ
κι ανεβαίνω μαζί σου...

Κι όταν με πνίγει η μοναξιά
εσύ χαμογελάς
και μέσα στης αγάπης σου
τη δίνη με πετάς.
Και με κρατάς στις δύσκολες
και με μαθαίνεις πως
να βρίσκω στα σκοτάδια μου
βαθιά κρυμμένο φως.

Ουρανέ μου, μέσ’ στ’ αστέρια σου πετώ
κι ανασαίνω απ’την πνοή σου...
Άγγελέ μου, τα φτερά σου εγώ κρατώ
κι ανεβαίνω μαζί σου...