Με τρένο θα ξενιτευτώ
με πλοίο θα σαλπάρω
και σε γυαλί χρωματιστό
τη λύπη μου θα πάρω.

Θα πέφτει δάκρυ στο γυαλί
και στα Ταταύλα χιόνι
κι η μάνα μου Ανατολή
στη Δύση θα με διώχνει

Μα να μου γράφεις Σαϊμέ
να μη με λησμονήσεις
να λες χαλάλι σου καημέ
όσες ζωές κι αν ζήσεις

Θα φύγω δίχως γιατρειά
κι ούτε ποτέ θα ξέρω
ποιαν έχω μάνα ή μητριά
παντού θα υποφέρω.

Στη γέφυρα του Γαλατά
θα σ’ αποχαιρετήσω
και στη ζωή θα με κρατά
ό, τι σ’ εσένα αφήσω

Μα να μου γράφεις Σαϊμέ
να μη με λησμονήσεις
να λες χαλάλι σου καημέ
όσες ζωές κι αν ζήσεις

Με τρένο θα ξενιτευτώ
με πλοίο θα σαλπάρω
και σε γυαλί χρωματιστό
την πόλη μου θα πάρω.

Τη θάλασσα του Μαρμαρά
το κύμα του Βοσπόρου
όταν θα τρέμουν τα νερά
σαν φύλλα Φθινοπώρου

Μα να μου γράφεις Σαϊμέ
να μη με λησμονήσεις
να λες χαλάλι σου καημέ
όσες ζωές κι αν ζήσεις