Λύσαν οι κάβοι και στα πελάγη
βγήκαμε σκλάβοι της ομορφιάς σου
τα φώτα του ανάβει ξανά το καράβι
στα κύματα ράβει κρυφά τ’ ονομά σου

Έσκισε η πλώρη το πανοφώρι
γδύθηκε η κόρη η κυματούσα
βαθειά απ’ την υγρή αγκαλιά της πετούσα
στο φως που ανατέλλει απ’ τα μάτια σου μούσα