Τα ονόματα που ζήσαμε δεν έρχονται στον ύπνο μας
τα ονόματα εκδικούνται και στοιχειώνουν
και μέσα στο φανταστικό το γυάλινο τον κήπο μας
κυκλοφορούν μ’ ολόχρυσες τις μάσκες που ματώνουν

Τζάνις Τσόπλιν, Έλβις, Χέντριξ και Τζιμ Μόρισον
ποιας ερημιάς ντυθήκατε μαχαίρια και ξυράφια
σε ποα υπόγεια τ’ ουρανού ξεφύγατε και ζείτε
ντυμένοι σαν επίσκοποι με τα χρυσά σας άμφια

Σε ποιο πανάρχαιο πικάπ τα νέα θα μου πείτε
παίζοντας τα φαντάσματα σε μιας ζωής χαλάσματα
πώς διάβολο και βρήκατε το ίδιο παιχνιδάκι
στα χέρια του δικού μας Καρυωτάκη

Ξενύχτια μέχρι το πρωί. Δεκαετία έρημη.
Σταμάτησε στο τέλος του εξήντα
Βερμούτ, Βισκόντι και Τριφό. Διαδηλώσεις. Πόλεμοι.
Γεμάτες κλούβες με υπόπτους στην ύποπτη τη νύχτα.

Τζάνις Τσόπλιν, Έλβις, Χέντριξ και Τζιμ Μόρισον
ποιας ερημιάς ντυθήκατε μαχαίρια και ξυράφια
σε ποια υπόγεια τ’ ουρανού ξεφύγατε και ζείτε
ντυμένοι σαν επίσκοποι με τα χρυσά σας άμφια

Σε ποιο πανάρχαιο πικάπ τα νέα θα μου πείτε
παίζοντας τα φαντάσματα σε μιας ζωής χαλάσματα
πώς διάβολο και βρήκατε το ίδιο παιχνιδάκι
στα χέρια του δικού μας Καρυωτάκη

Τη μαύρη πέτρα που έχω μες στο στόμα
ούτε φεύγει, ούτε καταπίνεται
δεν είστε εδώ, φίλοι μου, για να μου εξηγηθείτε
τι ακριβώς θα γίνει και τι γίνεται

Ο χωρισμός σας γίνεται νεράκι που δεν πίνεται
ποιας ερημιάς ντυθήκατε μαχαίρια και ξυράφια
σε ποια υπόγεια τ’ ουρανού ξεφύγατε και ζείτε
ντυμένοι σαν επίσκοποι με τα χρυσά σας άμφια

Σε ποιο πανάρχαιο πικάπ τα νέα θα μου πείτε
παίζοντας τα φαντάσματα σε μιας ζωής χαλάσματα
πώς διάβολο και βρήκατε το ίδιο παιχνιδάκι
στα χέρια του δικού μας Καρυωτάκη