Είχες μεσάνυχτα
μέσα στα μάτια,
κι ένα άδειο βλέμμα στο πουθενά,
πούλαγες αίσθημα
χίλια καράτια,
μα στην καρδιά σου είχες σκουριά.

Δίπλα σου ένιωθα
σαν τον αλήτη,
που μπαινοβγαίνει στην φυλακή,
όρια χάραζες
με τον διαβήτη,
κέντρο του κόσμου να είσαι εσύ .

ρεφρέν….
Κι αν δε σου είπα τίποτα
κι έμενα στο πλευρό σου
ήταν γιατί με κράταγες
μαντήλι στο χορό σου.

Αγκάθι έμοιαζε
κάθε φιλί σου,
κι είχες λαβύρινθο για αγκαλιά,
όσο κι αν έψαξα
μες την ψυχή σου,
δεν βρήκα έξοδο απ την στοά.

Θεριό ανήμερο
κρύβεις εντός σου,
κι είναι το γέλιο σου, σατανικό,
εμένα πέρναγες
για αυλικό σου,
είχες μεσάνυχτα και στο μυαλό.