Τη φάμπρικα την κλείσανε,
δεν έχει πια δουλειά.
Κι εμάς μας απολύσανε
χωρίς κουβέντα μια.

Σύντροφέ μου, τι κακό,
αχ, αδέρφι, τι κακό!
Για μας τώρα ποιος θα νοιαστεί,
για μας ποιος θα πονέσει;

Αργά οι μέρες μας κυλούν
κι εμείς στον καφενέ.
Γλυκαίνουμε τον πόνο μας
με τον πικρό καφέ.

Σύντροφέ μου, τι κακό,
αχ, αδέρφι, τι κακό!
Για μας τώρα ποιος θα νοιαστεί,
για μας ποιος θα πονέσει;