|
Στίχοι:
Μουσική: Active Member
Δυο μάτια που κλαίνε, τον καημό μιας ψυχής
παιδιά κατώτερου θεού, μιας χαμένης γης
συνηθισμένα στον πόνο και στην ξένη φροντίδα
με μια τάση φυγής και κρυμμένη μια ελπίδα.
Ξεχασμένα απ’ αυτούς που τα φέραν στον κόσμο
και ένα σύστημα σάπιο που τα αφήνει στο δρόμο
κι οι δήθεν που λένε λειτουργοί του καλού
κι αυτοί που τσεπώνουν στο όνομα του Θεού.
Είναι κρυμμένοι όλοι οι ανεύθυνοι πάλι
κι ως τον λαιμό βουτηγμένοι όλοι μέσα στην κραιπάλη
κάνουν τον πόνο του άλλου χαρά τους
και ενώ όλα γέρνουν όπως πάντα προς την πλευρά τους.
Σε μια εξουσία ανήθικη και αρρωστημένη
διαχειριστές τρελοί και διεφθαρμένοι
σαν παραμύθι που δεν κρατάει πολύ
μέχρι έναν τάφο ένα μικρό κελί.
Και ενώ όλοι ξέρουν την αλήθεια και πάλι
σταματούν και γυρνούν αλλού το κεφάλι
σε κάθε φυλακή και κάθε ίδρυμα πόνου
χαμένοι όλοι αυτοί στο ταξίδι του χρόνου.
Ενώ αυτά μέσα σε τοίχους κλεισμένα
και σ’ όλα αυτά που πονούν μαθημένα
όλοι το ξέρουν σαν κοινό μυστικό
πως το δήθεν σύστημα το σωφρονιστικό
είναι καλό σχολειό και όλοι όσοι μαθαίνουν
ποτέ δεν ξεφεύγουνε μ’ αυτά αργοπεθαίνουν
και έτσι όλοι οι άλλοι στην ησυχία τους πάλι
φτιαγμένοι για τη ζωή τη μεγάλη.
Φιλανθρωπίες και ένα ψεύτικο δάκρυ
χαμένα κορμιά που πάντα βρίσκουν την άκρη
να ξεγλιστράν και να κερδίζουν την κοινή τη γνώμη
κι όλοι σ’ αυτό το κράτος να κοιμούνται ακόμη.
Για όλους εσάς που στηθήκατε απέναντι
τα χρόνια εκεί μέσα είναι μόνο έναντι
και είναι σαν να χρωστάνε ζωή και λευτεριά
σε εκείνους που δεν ξέρουν και ζούνε μια χαρά.
Λες και πρέπει να πληρώνουν το λάθος μιας φοράς
και σε έναν κώδικα χαμένα να `ναι συμπεριφοράς
φτιαγμένο από εκείνους τους μεγάλους τους αγνούς
στολισμένα από ηθική που δε τη χωράει ο νους.
Και έτσι λέει ανοίγουν δρόμο για τη νέα τους ζωή
και είναι έτοιμα ύστερα όλα για το αύριο που θα `ρθει
μα η επανένταξη πονάει και στοιχίζει πιο πολύ
και απ’ το ξύλο που έχουν φάει και από το υγρό κελί.
Κι ύστερα άντε να ακούσουν τις τόσες συμβουλές
κι ύστερα άντε να πιστέψουν ό,τι πια και να τους λες
χαμένες συνειδήσεις πιο μεγάλο το κακό
σκυμμένα τα κεφάλια κοινό το μυστικό.
Κι όλοι το ξέρουν σαν κοινό μυστικό.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: 100% (1 ψήφοι) Αναγνώσεις: 3534 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|