Me I rest Don't sleep
Don't creep `cause I'm awake
trying to find like minds in this world of snakes

Είναι όλα εύκολα για σας εκεί ξανά και ξανά
ενώ εδώ σμίγουνε στ’ αλήθεια βουνά με βουνά
Σ’ αυτό τον κόσμο τον ακλάδευτο,
είμαι η ρίζα από ένα δέντρο ασάλευτο
Όλο ζωή μα κι όλο θάνατο.
Αυτό κράτα το, είναι η τελευταία φορά.
Προλαβαίνεις να χαθείς ή να σε βρει συμφορά.
Δε μετανιώνω καθόλου για το τσάμπα του κόπου.
Κόβω τα λόγια, όμως, θα σε δικάζω επιτόπου.
Κάθε που ξεμυτίζεις γύρω και ξεγελιέσαι
Θα είμαι εκεί στα σκοτεινά, θα βρω το χρόνο δε βαριέσαι.
Θ’ αφήνω τα όμορφα για λίγο και θα σου έρχομαι
Ενώ οι βλάκες θα νομίζουν πως σε ανέχομαι
Μιας και θα γράφω για πράγματα πιο σοβαρά από σένα
Θα το ξέρουμε δυο μας πως τα μισά θα λέει η πένα.
Τ’ άλλα στο αντάμωμα το ωραίο που χρόνια περιμένω.
Τρίβω τα χέρια μου καμιά φορά, κι ανασαίνω
Τέλος ο χώρος πια για σας απ’ τα τραγούδια μου.
άρρωστο λίπασμα μακριά απ’ τα λουλούδια μου.
Πάρτε μικρόφωνα και παίξτε σαν καλά παιδάκια
τέρμα λοιπόν οι στίχοι μου για σας πουστράκια.
Καθίστε εκεί, περνάτε ωραία, είστε η κατάρα της σκιάς
μονιασμένοι οι ξεπεσμένοι και μακριά από μας.
Καθίστε εκεί περνάτε ωραία, εγώ ζω τη φταίξη μου.
Ποτέ δεν είχατε ψυχή να `ρθειτε λίγο στη θέση μου.