Με παγωνιές και θύελλες
Στον δρόμο μου η ζωή με καρτερούσε
Κι έχει ακόμα απλήρωτες
Τις δόσεις της χαράς που μου χρωστούσε

Κι όλο μετράω τις πληγές
Τα λάθη – τις χαμένες ευκαιρίες
Κι έχω κι εσένα να μου λες
Παράφωνα τις ίδιες ιστορίες

Αν πεις λουλούδι τη ζωή
Για μένα έχει μυτερά αγκάθια
Αν πεις μοιάζει με θάλασσα
Για μένα έχει σκόπελους και βράχια