Θ’ ανεβώ στ’ αστέρια
Μού `πες μια νυχτιά
Κι έκαιγε η φωτιά
Τ’ άγρυπνά σου χέρια

Χίμηξαν απ’ την πόρτα που γκρεμίσαν
Κι ύστερα το καμιόνι στη στροφή
Ρόδες που από πάνω κυλήσαν
Μαύρο φευγιό χωρίς επιστροφή

Τώρα μες στα αστέρια
Ψάχνω να σε βρω
Γιατί όλα εδώ
Γίναν λασπονέρια