Απόψε λες πως είναι πια η τελευταία ευκαιρία
μα κάθε τόσο μου ζητάς και μια καινούργια προθεσμία
κι εγώ καρφώνω τη βελόνα στο πικ απ μου για να σε φέρω πιο κοντά
και μπαινοβγαίνω σαν το κλέφτη στα τραγούδια σου να σπάσει η μοναξιά.

Απόψε λες να ξημερώσουμε παρέα στην ευθεία
μα βλέπω πάλι να αγκαλιάζεις τη δική σου νοσταλγία
κι εγώ τραβιέμαι με τις σκόρπιες αναμνήσεις σε λημέρια εφηβικά
με πέντε τύψεις στην Αυλώνα και τον Άσιμο Νικόλα στη καρδιά.

Γι `αυτό σε ψάχνω στα στενά
σε καταφύγια ερωτικά μα πουθενά
Γι `αυτό σε ψάχνω στα παιδιά
που έχουν στα μάτια τους φωτιά μα πουθενά.

Απόψε λες γύρνα σελίδα, βάλε κόμμα, παύλα και τελεία
μα ψιθυρίζεις είμαι φλου κι όλο γυρνάς στην ίδια τιμωρία
και τρεμοσβήνει η φωνή μου σαν το παίχτη που όλο χάνει, φτάνει πια
δε τη γουστάρω αυτή τη φόλα τη ξεφτίλα με τα κάτασπρα φτερά.

Γι `αυτό σε ψάχνω στα στενά
σε καταφύγια ερωτικά μα πουθενά
Γι `αυτό σε ψάχνω στα παιδιά
που έχουν στα μάτια τους φωτιά μα πουθενά.