Δεν έχω πόρτα ν’ ακουμπήσω
φίλους κι εχθρούς να χαιρετώ
ποιος μοναχός γυρίζει πίσω
στην ζωής τον πυρετό

Είχε πνιγεί το καλοκαίρι
στου ήλιου τον κατακλυσμό
τότε που μ’ άπλωνες το χέρι
να σ’ αγγίξω το σφυγμό

Ποιος κυβερνά τα περασμένα
ποιος οδηγεί τα τωρινά
όλα βουλιάξανε για μένα
μα η καρδιά μου δεν ξεχνά

Έπαιρνε ο έρωτας το σώμα
στου παραδείσου τη φωτιά
κι εμείς δυο σφάγια στο χώμα
σφάζαμε τα γηρατειά

Λάουρα, Λάουρα πρώτο μου τραγούδι
σ’ έφτασα, μ’ έφτασες ως τον ουρανό
Λάουρα, Λάουρα πούπουλο και χνούδι
θα `μουνα, θα `σουνα είκοσι χρονώ