Αν ήξερα ανάγνωση, γραφή
αν ήταν, αν ήταν το σπαθί δικό μου
δε θα μου τρώγαν τώρα το ψωμί
Θα αρνιόμουν την κλεψιά για ριζικό μου

Πονώ για τις μελλούμενες γενιές
Τους δουλευτές της φάμπρικας, τους γερομάχους
Πλύστρες, χαμάληδες και φοιτητές
Τους οικοδόμους, τους ξωμάχους.

Κουράστηκα δε μου ‘μεινε σταλιά
δύναμη να σηκώσω το κεφάλι
απότυχα για άλλη μια φορά
τώρα με κυβερνούνε άλλοι