Έρημα χωριά
μέσ’ στο τρένο για τα σύνορα
άνοιξη βαριά στης καρδιάς τη ζυγαριά
άγνωστα πουλιά μέσ’ τα φύλλα που θροΐζουν
και σε τόπους που μυρίζουνε βροχές, άγριες βροχές
μυρίζουνε βροχές, άγριες βροχές.

Έρημα χωριά
σαν το δάκρυ μου που κράτησα
σαν τα μάτια σου π’ αγάπησα
και τα παίρνω μακριά σαν τα έρημα χωριά
σαν τα έρημα χωριά.

Έρημα χωριά
λίγο έξω απ’ τα σύνορα
βλέμματα θεριά, άλλου κόσμου μαχαιριά
άλλου κόσμου η μαχαιριά.

Τώρα νοσταλγώ
τα φιλιά που δε μετρήσαμε
τα τραγούδια π’ αγαπήσαμε
και τα παίρνω μακριά σαν τα έρημα χωριά
σαν τα έρημα χωριά.