Αν πας αλλού
μες στα σεντόνια αλλουνού
δε θα τ’ αντέξω
μπόρες θα γίνουν τα φιλιά
και σε βαρύ καημό θα πέσω

Αν πας αλλού
με τα καράβια του μυαλού
θα ταξιδέψω
νύχτες θα βάλω για πανιά
εγώ παντού να σε γυρέψω

Ο ουρανός κι η θάλασσα
θα ρίξουνε τ’ αστέρια
στο δάκρυ μου που χάλασα
για σένα μια ζωή
Ο ουρανός κι η θάλασσα
μέσα στα δυο σου χέρια
θα σβήσουν την αγάπη μας
να σκοτεινιάσει η γη

Αν πας αλλού
με την αρμή του κεραυνού
στη γη θα πέσω
στάχτη να γίνω στο βοριά
ποτέ να μην ξαναπονέσω

Αν πας αλλού
με τη ματιά του ναυαγού
θα σε κοιτάζω
κι όπως το χώμα που διψά
σαν την βροχή θα σ’ αγκαλιάζω