Κυρά καλέ κυρά μου
κι αρχοντοπούλα μου
Εικόνισμα ασημένιο
μες στην καρδούλα μου

Με τα χρυσά σκουτιά σου
Και τα σαλβάρια σου
Ποιος άνεμος ν’ ακούει
Τα χτυποκάρδια σου

Μαργαριτάρια χίλια
Να `χα να σού `ριχνα
Το πόσο σ’ αγαπάω
Μήπως και σού’δειχνα

Να αγγίξω τα μαλλιά σου
Να δω τα μάτια σου
Κι ας με ματώνεις τόσο
Με τα γινάτια σου

Μαχαίρια με χτυπάνε
Μα εσύ δεν νοιάζεσαι
Στο άσπρο σου μπαλκόνι
Βγαίνεις και λιάζεσαι

Μες στα καυτά μου δάκρυα
Θα καθρεφτίζεσαι
Με δέρνουν με μαλώνουν
Κι εσύ χτενίζεσαι