Τα φώτα στο διάστημα
εσύ τα λες πλανήτες
κι εγώ τα λέω ανθρώπους
που χάσανε το δρόμο τους
και γίνανε αλήτες.

Φεγγαράκι μου λαμπρό
κάνε με να μην πονώ
δε γυρεύω θαύματα
μόνο μια αλοιφή
να μου σβήσει απ’ την ψυχή
της ζωής τα τραύματα.

Όταν κοιτώ τον ουρανό
ντυμένος στολισμένος
ψάχνω για μια αδελφή ψυχή
να πάρω τη συγγνώμη της
να βγω συγχωρημένος.