Σ’ άφησα στο σπίτι το πρωί
σε κουτιά να βάζεις μια ζωή
Γύρισα το βράδυ μα εκεί σε βρήκα πάλι
Είναι το σενάριο γνωστό
ότι θες να γίνω παρελθόν
καν’ το πια τι κάθεσαι λοιπόν μην τ’ αναβάλεις

Φύγε λοιπόν αφού το θέλεις να ξεφύγεις
Φύγε λοιπόν σου το φωνάζω δυνατά
Δε βλέπεις είσαι ελεύθερη να φύγεις
φύγε λοιπόν εδώ κανείς δε σε κρατά

Μια μου λες πως δε με αγαπάς
πως καλά μαζί μου δεν περνάς
Όρκο παίρνεις και σταυρό φιλάς
να σε πιστέψω
Κρίμα που δεν ξέρεις να μετράς
τα χιλιόμετρα μίας καρδιάς
κι από τη ζωή σου μου ζητάς
να μείνω απ’ έξω