Μια φλέβα έπιασα στον κρόταφό σου που έκαιγε
Σταθμός ζωής αυτή η στιγμή γερά με έδενε
Τα ρούχα γύρω πεταμένα ένα κουβάρι
Αυτή την ώρα που φωτιά είχαμε πάρει

Κούρσα θανάτου
Μια νύχτα Σαββάτου
Τον πόθο σου αισθάνομαι
Μες στον ιδρώτα
Να σβήνεις τα φώτα
Την ώρα που χάνομαι

Μια σάρκα έγινες με την δική μου
Που έβραζε
Βραδιά ζωής χωρίς ταμπού
Στο σύμπαν μ’έβγαζε
Τα δάχτυλά σου να χαϊδεύουν το κορμί μου
Αυτήν την ώρα που είναι η έκρηξη δική μου