Με φυλλοκάρδια γεμάτα άχτι
Πίσω από ρούχο μισανοιχτό
Ένα ποτήρι πιοτό και στάχτη
Κάθομαι απόψε και το ρωτώ

Αν αξίζει για τα σένα
να ξενυχτώ
Και τα νιάτα μου να πνίγω
μες στο πιοτό

Στο τοίχο βλέπω φωτογραφίες
Που με κοιτάζουν μα δε μιλούν
Είναι του γέρου και της γριάς μου
Κι εγώ νομίζω πως με ρωτούν