Κοίταξα στα μάτια σου και είδα
την παλιά μου αγάπη την Φαρίντα,
μεθυσμένα λόγια του Σαββάτου
μεσημέρι στην Ακομινάτου.

Πόσο πάει ρωτάω και στο πάτωμα κοιτάω
κάτι για να πω στα πεταχτά.
Πλήρωσα κρυφά, τα λεφτά ήταν δανεικά
απ’ τον κολλητό μου που άκουγε όλο λαϊκά.

Μου ’πες "αργείς και έχω πελάτες,
τέλειωνε κι άσ’ τα τα φιλιά.
Να βρεις μια γκόμενα για χάδια,
άλλο η αγάπη, άλλο η δουλειά".

Μόνος μου έφτασα στο τέλος,
νόμος παλιός στα σπίτια αυτά.
Τότε βραχνά είπε η πατρώνα
"ποιος είναι ο επόμενος, παιδιά".

Έπαιζες μπαρμπούτι το κορμί σου,
έκανε κουμάντο ο νταβατζής σου.
Έχανες στα ζάρια του πορνείου,
πήγαινα στην πρώτη Γυμνασίου.

Ήσουν δεκαεννιά, Πύργος - Τρίπολη - Χανιά,
στην Αθήνα γύρισες ξανά.
Πάλι απ’ την αρχή, δεν τελειώνει αυτή η βροχή,
τρένο φορτωμένο του ντουνιά την ενοχή.

Ό,τι θυμάμαι σ’ το χαρίζω,
μακάρι να ’χα πιο πολλά.
Ό, τι έχω χάσει το κερδίζω
από τα χρέη τα παλιά.

Εκεί ξανά σε συναντάω
πόθους να σβήνεις της φωτιάς,
καθώς χορεύεις τσιφτετέλι
από μακριά να με κοιτάς.