Στο κόκκινο ο δείκτης, η βενζίνη τελειώνει
ανάβω φλας και παίρνω τη στροφή
κοιτάω το καθρεφτάκι μου μα δεν είμαι μόνη
στο πίσω κάθισμα πάλι εσύ

Στο πρώτο βενζινάδικο που βρίσκω μπροστά μου
ο υπάλληλος με κόβει πονηρά
γυαλίζει μ’ ένα κατοστάρικο τα όνειρά μου
κοιτάω το καθρεφτάκι ξανά

Και βλέπω πάλι εσένα
να με κρτάς αγκαλιά
με δυο ματάκια θλιμμένα
να λες απλά ένα γεια

Ξέμεινα από βενζίνη μα κι απ’ αγάπη
μα αγάπη δεν πουλάνε πουθενά
φοράω ζωνη, φτιάχνω λίγο το καθρεφτάκι
πατάω γκάζι, φεύγω ξανά