Εσύ κρεμόσουν στον ιστό
γι’ αυτού του κόσμου το σωστό
κι ενώ εγω, εγώ είχα παγώσει
αυτό το κόκκινο πανί
που σου `χε γίνει εμμονή
ήταν γραφτό από καιρό να σε σκοτώσει

Μέσα στου κόσμου την οργή
μια απέλπιδα κραυγή
θα σε σκοτώσουν είπε φύγε ρε μαλάκα
μα εσύ είχες είδη αφορμή
να παραδώσεις μια ψυχή
που με το θάνατο γουστάριζε την πλάκα

Έλληνα μάγκα σερνικέ
όλου του κόσμου πανικέ
μόνο μια σφαίρα θα σε κάνει να λυγίσεις

Έλληνα μάγκα σερνικέ
όλου του κόσμου πανικέ
και με το αίμα σου το χώμα θα ποτίσεις

Αυτό το χώμα αυτή η γη
εικοσιδυό χρόνων πληγή
θα σε σκεπάσει φίλε από δω και πέρα
μα θα `ρθει κάποτε η στιγμή
του χάρτη να χαθεί η ρωγμή
ό, τι ονειρεύτηκες θα γίνει κάποια μέρα

Μέσα στου κόσμου την οργή
μια απέλπιδα κραυγή
θα σε σκοτώσουν είπε φύγε ρε μαλάκα
μα εσύ είχες είδη αφορμή
να παραδώσεις μια ψυχή
που με το θάνατο γουστάριζε την πλάκα

Έλληνα μάγκα σερνικέ
όλου του κόσμου πανικέ
μόνο μια σφαίρα θα σε κάνει να λυγίσεις

Έλληνα μάγκα σερνικέ
όλου του κόσμου πανικέ
και με το αίμα σου το χώμα θα ποτίσεις