Εξω βοή και χαλασμός, Πατέρα μου, τι να `ναι
αγέρας παίρνει τα κλαδιά, παιδί μου και βογγάνε,
αγέρας παίρνει τα κλαδιά, παιδί μου και βογγάνε.

Δεν έχω τη μανούλα μου, γονιέ μου και φοβάμαι,
κοιμήσου ορφανούλι μου και `γω κοντά σου θα `μαι,
κοιμήσου ορφανούλι μου και `γω κοντά σου θα `μαι.

Είν’ η μητέρα στη ζωή κι ο νους μου δεν το βάνει,
μον’ της μάνας τον καημό, μονάχα θα την πάρει,
μον’ της μάνας τον καημό, μονάχα θα την πάρει.