Αν δεν υπάρχει μυστικό
αν δεν υπάρχει κρίμα
θάλασσα είναι που σιγά
τους βράχους λιώνει κύμα
θάλασσα είναι που σιγά
τους βράχους λιώνει κύμα

Δεμένοι με το θάνατο
αδέλφια και φονιάδες
πότε αγκαλιά γυρεύουμε
και πότε τους καυγάδες
πότε αγκαλιά γυρεύουμε
και πότε τους καυγάδες

Μοναχικοί ταξιδευτές
σε τόπο πλανεμένο
στα βλέμματά μας κρύβουμε
του κόσμου το χαμένο
στα βλέμματά μας κρύβουμε
του κόσμου το χαμένο

Σε δρόμο κακοτράχαλο
ψάχνουμε μονοπάτια
μα στο σκοτάδι πέφτει φως
κι αγάπη μέσ’ τα μάτια
μα στο σκοτάδι πέφτει φως
κι αγάπη μέσ’ τα μάτια