Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Η γυναίκα που διάβαζε ποιήματα - 1996      
 
Στίχοι:  
Παντελής Ροδοστόγλου
Μουσική:  
Διάφανα Κρίνα


Η γυναίκα που διάβαζε ποιήματα
στεκότανε κοντά στη φωτιά
και δυο μαύρα πουλιά της φέρναν μηνύματα
από μια αγάπη παλιά: " ποτέ πια " !

Η γυναίκα που μιλούσε στα κύματα
χόρευε σε μια ακρογιαλιά
ένα βαλς μανιασμένο με λυτά τα μαλλιά
και προχώρησε στα βαθιά.

Η γυναίκα που έσκαβε μνήματα
και δεν είχε μιλιά
κοιτούσε τον θάνατο σαν μια αγάπη παλιά
και ψιθύριζε με μάτια σβηστά.

Για όλα αυτά που ζήσαμε, μόνοι με τους μόνους
μοιράζοντας τους πόνους.
Τις ώρες που δακρύσαμε, μόνοι με τους μόνους
μοιράζοντας τους πόνους.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 100%  (5 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 21754
      Σχόλια: 11
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Έγινε η απώλεια συνή...
1996
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   marios @ 14-02-2003
   Μιρικόγκος
05-01-2013 13:47
::cry.::
   mariazeb
03-12-2011 07:38
1151
   tim poulis
18-11-2011 09:40
με αυτο το κομματι ειχε αρχισει η συναυλια στο principal στην θεσσαλονικη το 2007 η 2008 και ολοι ειχαν παθει πλακα......ενταξει οι στιχοι δεν περιγραφονται,διαφανα κρινα.........
   Gabri_gk
10-07-2010 05:23
Τρομερό ποιήμα και ερμηνεία!Ειδικά τα τελευταία 2 λεπτά του τραγουδιού με το τελευταίο τετράστιχο είναι ανατριχιαστικά! ::theos.::
   Po0kie
17-04-2009 06:48
Tις ώρες που δακρύσαμε, μόνοι με τους μόνους
μοιράζοντας τους πόνους.
sagapao.... ::blush.::
   zannia
12-02-2009 12:37
monoi me tous monous,,, etsi akribws.. pio monoi mesa ston kosmo me tous pio monous ap olous
   Hgynaikapoudiavazepoihmata
14-01-2009 15:31
Νομίζω πως είναι το τραγούδι που, όποτε κι αν το ακούσω, με συγκλονίζει.
   amfitriti_a
17-08-2007 16:17
'Οπως είπε ο Τάσος Λειβαδίτης ''μόνον η ποίηση δεν είναι το ταξίδι αλλά ο πικρός γυρισμός''
   MASTER
11-02-2007 11:09
Για όλα αυτά που ζήσαμε, μόνοι με τους μόνους
μοιράζοντας τους πόνους.
Tις ώρες που δακρύσαμε, μόνοι με τους μόνους
μοιράζοντας τους πόνους.

τόσες πολλές ώρες................ ::cry.::
   Lemesos
17-11-2006 03:45
::oh.::
   Ανώνυμο σχόλιο
25-05-2006
ΜΟΝΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΥΣ...


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο