Αν θα σε δω να παίρνεις φόρα
να πέφτεις για μένα στη φωτιά
και αν θα πεις ν’ ακούσω θέλω
το όχι σε φτερωτή ματιά
τότε θα ξέρω φως μου
πόσο αντέχεις να ζεις στη μοναξιά
ή πόσο απ’ τα όρια σου απέχεις
όταν σου λέω γεια

Αν δε σε δω στο χωρισμό
ν’ ανοίγεις δρόμους αχ για να σε ξαναβρώ
Δε θα πονέσω αν θα πιστέψω
τα λόγια που `χεις πει
μα θα πονέσω αν θα πιστέψω
ό, τι δε μου `χεις πει

Αν θα σε δω να κρύβεις όταν
τα πίνεις το δάκρυ στη γουλιά
και αν θα πεις πως δεν μπορείς
πια να γίνεις η κάθε μου χαρά
Τότε θα ξέρω φως μου πόσο αντέχεις
να ζεις στη μοναξιά
ή πόσο απ’ τα όρια σου απέχεις
όταν σου λέω γεια

Αν δε σε δω στο χωρισμό
ν’ ανοίγεις δρόμους αχ για να σε ξαναβρώ
Δε θα πονέσω αν θα πιστέψω
τα λόγια που `χεις πει
μα θα πονέσω αν θα πιστέψω
ό, τι δε μου `χεις πει.