ο χρόνος να σταμάταγε για μια φορά
να μ’ έπαιρνε μαζί του βόλτα στη χαρά
ζητάω πολλά
η μέρα να μεγάλωνε σε μια στιγμή
κι η νύχτα να γινόταν τραγικά μικρή
που να `σαι εσύ

κι εκεί που όλα μοιάζουν τόσο σκοτεινά
μια λάμψη στο μυαλό μου μια χαρά
και νιώθω πως υπάρχω και για μένα ζω χωρίς να είσαι εδώ

μια γιορτή απόψε θα κάνω
θα ξενυχτίσω ως το πρωί
ξέχασα τον αριθμό σου
θα `ναι όλοι όχι εσύ
μια γιορτή απόψε θα κάνω
θα ξενυχτίσω ως το πρωί
ξέχασα τον αριθμό σου
θα `ναι όλοι όχι εσύ

τα μάτια μου τα κλείνω άλλη μια φορά
και βλέπω στα όνειρα μου να `ρχεσαι ξανά
κι είμαι καλά, είμαι καλά
όταν ξυπνήσω όμως πάλι το πρωί
τρέχω να σ’ αντικρίσω μα δεν είσαι εκεί
έχεις χαθεί

κι εκεί που όλα μοιάζουν τόσο σκοτεινά
μια λάμψη στο μυαλό μου μια χαρά
και νιώθω πως υπάρχω και για μένα ζω χωρίς να είσαι εδώ

μια γιορτή απόψε θα κάνω
θα ξενυχτίσω ως το πρωί
ξέχασα τον αριθμό σου
θα `ναι όλοι όχι εσύ
μια γιορτή απόψε θα κάνω
θα ξενυχτίσω ως το πρωί
ξέχασα τον αριθμό σου
θα `ναι όλοι όχι εσύ