Έχω στα πόδια μου φευγιό,
στα χέρια μου μηδενικό,
και στην καρδιά μου έχω πόνο.
Τ’ αστέρι μου ακολουθώ
σ’ αέρα, γη και σε βυθό
και μυστικά μαθαίνω.

Σώπα κι άκουσε, στ’ αφτιά σου τρέχουν νά ’ρθουν,
σώπα κι άκουσε, οι ήχοι που έχω αφήσει.
Σώπα κι άκουσε, τ’ αστέρια σού μιλάνε,
σώπα κι άκουσε, σου γλυκοτραγουδάνε.

Μα εγώ δεν ξέρω ρίμες και λόγια μαγικά
τραγούδια να σου γράψω.

Σαν ακροβάτης στο σκοινί,
σαν σβούρα περιστροφική
γυρνώ μα δε στεριώνω.
Στου χρόνου μέσα το σκοπό,
στης φύσης μέσα το χορό
κρατάω το ρυθμό μου.