Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132731 Τραγούδια, 271223 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Στο σπίτι μου χαράματα - 1970      
 
Στίχοι:  
Γιώργος Κοινούσης
Μουσική:  
Γιώργος Κοινούσης


Πάλι καρδιοχτύπια κι άλλες αγωνίες,
καινούριους δρόμους περπατώ, καινούριες ιστορίες.

Πάλι στο σπίτι μου χαράματα,
πάλι με ζωνουν της αγάπης τα φαντάσματα,
πάλι στο σπίτι μου χαράματα.

Δεν έβαλα μυαλό, τόσα που έχω πάθει
κι ακόμα ο τρελός κάνω τα ίδια λάθη.

Και μαζί με σένα ξέρω τι θα γίνει,
μια πίκρα περισσότερη στο τέλος θα μου μείνει.

Πάλι στο σπίτι μου χαράματα,
πάλι με ζωνουν της αγάπης τα φαντάσματα,
πάλι στο σπίτι μου χαράματα.

Δεν έβαλα μυαλό τόσα που έχω πάθει
κι ακόμα ο τρελός κάνω τα ίδια λάθη.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 92.4%  (8 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 17049
      Σχόλια: 1
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Μιχάλης Μενιδιάτης
1970
[2] Ό,τι αγάπησα
2000
[4] Juke Box
2004
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Ρεμπέτης @ 19-06-2006
   netriofron
05-10-2016 14:45
Αλλος τιτλος ''Πάλι καρδιοχτύπια κι άλλες αγωνίες''
1η = 1968 Μιχάλης Μενιδιάτης --- δισκακι 45ρι της Columbia ‎ (SCDG-3796)
2η = 1969 Απόστολος Καββαδίας ---- δισκακι 45ρι στην DECCA (PL-8226) --- https://youtu.be/T0EMeak26Lw
3η = 1981 Τα παιδια απ τη πατρα ---- https://youtu.be/9jCUm2eV_Kw
__= 2000 Χριστινα Μαραγκοζη --- Αλμπουμ '' Ό,τι αγάπησα'' --- https://youtu.be/8X1OgsHZXa8
----= ? Γιωργος Κοινουσης ----- https://youtu.be/-JzhcFBlQBE

.... Το χειμώνα του 1968-69 ήμουν στη Φαντασία, στις Τρεις Γέφυρες, με τον Μιχάλη Μενιδιάτη, και μεσούσης της σεζόν ήρθε ο Βασίλης Τσιτσάνης με την Ελένη Ροδά.
Στην αρχή του προγράμματος ,έλεγα τα πρώτα δικά μου τραγούδια. Τότε είχα φτιάξει το τραγούδι "Πάλι στο σπίτι μου χαράματα". Ένα βράδυ το έκανα πρόβα με τα παιδιά της ορχήστρας για να το λέω στα κλεφτά. Κι όταν λέω στα κλεφτά, εννοώ πριν έρθουν οι φίρμες. Γιατί και με αυτούς είχα άλλον πόλεμο. Με ήθελαν για συνθέτη, αλλά οχι για τραγουδιστή.
Όπως, λοιπόν, το έκανα πρόβα και το τραγουδούσα, μπαίνει ξαφνικά ο Μενιδιάτης. Έρχεται κοντά και μου λέει:
"Ρε τρελέ, τι τραγούδι είναι αυτό; Δικό σου είναι;"
"Ναι", του απαντώ.
"Θα το πω εγώ", μου λέει.
Ο Μηλιόπουλος (Διευθυντης της Columbia), είχε ακούσει το τραγούδι και μου είχε πει να το δώσω στον Λευτέρη Μυτιληναίο. Το είπα στον Μιχάλη κι αυτός μου απάντησε:
"Αν δεν το πω εγώ, θα φύγω από την Columbia".
Τελικά πέρασε το δικό του. Το είπε κι έγινε μεγάλη επιτυχία. Κι ήμουν πια ο συνθέτης που ονειρευόμουνα.
Μια μέρα ήμουν έξω από το μπαράκι του Μάριου που ήταν στη Ζήνωνος και κάποιος με πήγε να γνωρίσω την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, που είχε μάθει πως είχα γράψει το τραγούδι για τον Μενιδιάτη και μου είπε:
"Βρε παλιόπαιδο, πώς μπόρεσες με λίγα λόγια να λες τόσα πολλά...Μπράβο σου. Άκουσα το τραγούδι που έχεις δώσει στον Μιχάλη. Είσαι μεγάλο ταλέντο. Θα πας μπροστά. Συνέχισε". ".

(Σελίδες 89 & 90 από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Γιώργου Κοινούση "Στην ατέλειωτη άσφαλτο / Στον απέραντο δρόμο", εκδόσεις Λιβάνη, 2011).
::up.:: ::up.:: ::theos.::


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο