Του κορμιού το βάρος πώς να το αντέξεις,
πώς να το γιατρέψεις δίχως να καείς;
Του κορμιού το βάρος πείνα και ξενύχτι,
της ανάγκης δίχτυ, πάθος της στιγμής.

Μια αγκαλιά μεγάλη το κορμί γυρεύει
στου φιλιού τη ζάλη να παραδοθεί
κι όσο που χορταίνει της αγάπης τα καμώματα
να ξαναρχίσει θέλει απ’ την αρχή.

Του κορμιού τους νόμους πώς να υπακούσεις,
αν δεν παρακούσεις θα τιμωρηθείς.
Του κορμιού τους νόμους κι ο Θεός ακόμα,
έπλασε με χώμα, να τους συγχωρείς.

Μια αγκαλιά μεγάλη το κορμί γυρεύει
στου φιλιού τη ζάλη να παραδοθεί
κι όσο που χορταίνει της αγάπης τα καμώματα
να ξαναρχίσει θέλει απ’ την αρχή.