Xέρι ποτέ δεν κίνησε
λόγια ζεστά να γράψει
πριν την καρδιά ο έρωτας
με στεναγμούς τη βάψει.

Οινόπνευμα το σκέρτσο σου
το πίνω και μεθάω
στον ουρανό του γέλιου σου
απόψε περπατάω

’Ασε με απόψε να στο πω
το αχ! που με λυτρώνει
όταν κτυπάει ο έρωτας
κανένας δε γλιτώνει...

Σαν μουγκρητό σαν πρώτη αρχή
κάτι με φέρνει πίσω
και βγαίνει απ’ τα στήθη μου
φωνή που δεν ορίζω.

Όταν ο Στέλιος λέει αχ!
αναστενάζουν όλοι
βάλε ν’ ακούσουμε ξανά
τις μπάσες του Μανώλη

Άσε με να στο πω κι εγώ
στον τόνο που το πιάνω
θά `ναι δικιά μου η φωνή
εκείνους δεν τους φτάνω.

Αχ!...
...σ’ όλους τους τόνους ένα αχ!