Θέλω να `ρθεις να δεις, τη ζωή να φοβάται,
θέλω να `ρθεις να δεις, την ψυχή που κοιμάται,
να `ρθεις, να γευτείς ένα σώμα που λιώνει,
να `ρθεις για ν’ ακούσεις, τη σιωπή που παγώνει.

Θέλω να `ρθεις να δεις, το κακό να σκορπάει,
σκόνη, πίκρα, θυμό, το Θεό να ξυπνάει,
στα συντρίμια, το κλάμα, μια κραυγή που θυμώνει,
αδερφός σαν τρελός, αδερφό να σκοτώνει.

Γιατί, το τραγούδι αυτό, να μην έχει γιορτές, μουσική και ξενύχτι,
γιατί, να σου πω, δεν μπορώ, πως τα λάθη τους ήταν, παιδικό παραμύθι.

Θέλω να `ρθεις να δεις, την οργή μες στα μάτια,
στα δάκρυα αίμα, δυστυχίας κομμάτια,
να μυρίσεις φωτιά, να αγγίξεις τον πόνο,
της αγάπης το φως, πως τρεμόσβηνε μόνο.

Θέλω να `ρθεις να πεις, όποιον έχει ν’ ακούσει,
να σκεφτείς, να δακρύσεις, για όποιον έχει πονέσει,
ν’ αλλάξεις πορεια, το βάρος ν’ αντέξεις,
να μην έχεις ανάγκη, σαν τρελός να φωνάξεις.

Τα συντρίμια απ’ το κλάμα,
μια κραυγή
σαν τρελός αδερφό να σκοτώνει,
παγώνει,
αδεφό να σκοτώνει, γιατί;

Θέλω να `ρθεις να δεις, τη ζωή να φοβάται,
θέλω να `ρθεις να δεις, την ψυχή που κοιμάται,
να `ρθεις, να γευτείς ένα σώμα που λιώνει,
να `ρθεις για ν’ ακούσεις, τη σιωπή που παγώνει.

Γιατί, το τραγούδι αυτό, να μην έχει γιορτές, μουσική και ξενύχτι,
γιατί, να σου πω, δεν μπορώ, πως τα λάθη τους ήταν, παιδικό παραμύθι.

Γιατί;