Συναντηθήκανε δυο φίλοι εις τον Περαία μια φορά,
τον ένα λέγαν Καζαντζάκη τον άλλο λέγανε Ζορμπά.
Ο ένας δάσκαλος μεγάλος, Κρητίκαρος και στοχαστής
κι ο άλλος ήτανε αντάρτης, φαγάς, πιοτής και μερακλής.

Και βάζουν πλώρα για την Κρήτη με φεγγαράκι και βοριά
να βρούνε τάχατες λιγνίτη, μα αυτοί γυρεύαν λευτεριά.
Εξαγριώνοντ’ οι παπάδες για το μεγάλο ποιητή,
οργιάζουν οι καλαμαράδες και τον ελένε κουμμουνιστή.