Το κορίτσι μου είναι ένα πλάσμα παράξενο
Με σώμα από λάστιχο και δέρμα μωρού
Μήνες τώρα ζει και φορτίζει για χάρη μου
Στο συρτάρι μου σε στάση λωτού

Στα μαλλιά της δικτυωμένα σύρματα
Στέλνουν μυνήματα από μακριά
Και το κεφάλι της σαν δίσκος περιστρέφεται
Όταν με σκέφτεται και με αποζητά

Το κορίτσι μου είναι ένα όνειρο που με ονειρεύεται
Μ’ ένα διακόπτη πιο βαθιά μ’ ερωτεύεται
Ώσπου πικάρει τρελαίνεται

Στο κουτί της έχει μια πόρτα με μάτι
Από ‘κει πιο γεμάτη μου χαμογελά
Της ανοίγω και σαν ελατήριο τινάζεται
Πάνω μου αρπάζεται και με φιλά

Και η αγάπη μου στο στήθος της φορτίο συσσωρεύεται
Σε ‘μένα πάλι διοχετεύεται
Και ποτέ δεν ξοδεύεται!

Το κορίτσι μου ξέρει που να σταματάει
Και για σένα να μη ρωτάει πολλά
Και τη σκέψη σου στα μάτια της η οθόνη
Τη σκεπάζει με χιόνι και κοιμάμαι γλυκά

Το κορίτσι μου μέσα στο όνειρο μου με ονειρεύεται
Κι ώρα την ώρα πιο βαθιά με ερωτεύεται
Ώσπου πικάρει τρελαίνεται...