seizeTHEday
31-07-2006 10:40 | *** Ένα τραγούδι, μια ιστορία.
Το συγκεκριμένο τραγούδι βρίσκεται στο soundtrack της ταινίας «Νοκ άουτ» του Παύλου Τάσιου. Ο δίσκος αυτός είναι σε μουσική/ενορχήστρωση του Γιώργου Χατζηνάσιου, ενώ οι στίχοι των τραγουδιών είναι του Παύλου Τάσιου. Περιέχει τα εξής τραγούδια:
Α’ πλευρά - 1) Νοκ άουτ (Παύλος Σιδηρόπουλος), 2) Είναι κάτι παιδιά (Μαρία Αριστοπούλου), 3) Φέρε βότκα (Παύλος Σιδηρόπουλος), 4) Πες I love you (Βλάσης Μπονάτσος), 5) Θέμα Α’ (ορχηστρικό) &
Β’ πλευρά – 1) Αν είσαι μάγκας (Βασίλης Παπακωνσταντίνου), 2) Όταν θα καταλάβεις (Γιάννης Μηλιώκας), 3) Μάννα μου παραστράτησα (Γιάννης Μηλιώκας), 4) Μην κλαις για μένα Ελλάδα (Άγγελος Σκορδίλης – Μαρία Αριστοπούλου), 5) Νοκ άουτ (ορχηστρικό).
*** Μια ταινία, μια ιστορία.
Η ταινία «Νοκ άουτ» είναι γυρισμένη το 1986, έχει διάρκεια 105’ και έχει τους εξής συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Παύλος Τάσιος, Παραγωγός: Παύλος Τάσιος ΕΠΕ & Ε.Κ.Κ., Σενάριο: Παύλος Τάσιος (βασισμένο σε μια ιδέα του Γιώργου Κούνδουρου), Φωτογραφία: Φίλιππας Κουτσάφτης, Μοντάζ: Γιάννης Τσιτσόπουλος, & Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος.
Παίζουν οι Ηθοποιοί: Γιώργος Κιμούλης, Κώστας Αρζόγλου, Φάνης Χηνάς, Κατερίνα Ραζέλου, Χάρης Εμμανουήλ, κ.α.
*** Μια κριτική, μια ιστορία.
«Όλοι μιλούν για τα χάλια του Ελληνικού κινηματογράφου (άσε που εγώ δε βλέπω τίποτα χάλια, αλλά μια κρίση που υπαίτιοι της είναι όλοι αυτοί που δεν ασχολούνται με τον κινηματογράφο) αλλά κανείς δε μιλά για τα σωστά του σημεία. Είμαστε μια χώρα στην οποία ο καθένας το παίζει αυθεντία (κυρίως οι κριτικοί) και στην οποία όλοι λατρεύουμε τα ξένα κατασκευάσματα και υποπροϊόντα. Θάβουμε τα δικά μας ταλέντα προσπαθώντας να αντιγράφουμε και να συγκρίνουμε απλά και μόνο... Δε λέω να φτάσουμε στο σημείο του τυφλού σωβινισμού. Αλλά λέω απλά να μη το παίζουμε αυθεντίες και να μη κατηγορούμε τη τέχνη... Να λέμε τι μας αρέσει και τι όχι (άσχετα τα δικά μας κριτήρια) και όχι να εξυπηρετούμε τα συμφέροντα του αδιάλλακτου εγωισμού κι ατομισμού μας ή οτιδήποτε άλλο...
Ο Παύλος Τάσιος (τον θυμάστε στην «Παραγγελιά») αξιοποιεί σχετικά με τις δυνατότητες που θα του δίνωνται, καλά το σενάριο του. Οι χαρακτήρες είναι αρκετά καλά δουλεμένοι (πολύ καλοί στις ερμηνείες τους οι τρεις βασικοί πρωταγωνιστές) κι αντιπροσωπεύουν επάξια τα δύσκολα μεταεφηβικά χρόνια των 20 με 30 στη σημερινή εποχή, στα σημερινά αδιέξοδα. Ο Τάσιος κάνει ένα αισιόδοξο και γεμάτο ζωή έργο με ελπίδα για κάθε απελπισμένο, δηλαδή για όλους μας...
Ο Γιώργος (Γ. Κιμούλης) είναι ένα άτομο απελπισμένο από την αδυναμία του να βοηθήσει τα άτομα που θα ήθελαν τη βοήθεια του και την έλλειψη βοήθειας από τα γύρω του άτομα όταν βρίσκονταν στην αναζήτηση της. Η Κατερίνα (Κ. Ραζέλου) είναι η φιλενάδα του με την οποία δε τα πάει καλά από την αδυναμία αυτής να τον δεχτεί και να τον βοηθήσει όπως είναι με τα προβλήματα του. Ο Κώστας (Κ. Αρζόγλου) είναι ο καλύτερός του φίλος που τον γλιτώνει κάθε φορά που πάει να αυτοκτονήσει ξέρωντας τις εκ του ασφαλούς απόπειρες του φίλου του. Η λύτρωση έρχεται όταν ένα καινούργιο άτομο ( ο Φάνης (Φ. Χηνάς), έχωντας μια πείρα μεγαλύτερη της δεκαετίας από τους δύο φίλους) στην παρέα εμφανίζεται και δείχνει στον Κώστα πως πραγματικά πρέπει να βοηθήσει τον φίλο του από το αδιέξοδο του. Η ταινία φαντάζει με κάποιο χιούμορ σωστά δωσμένο που όμως αντικατοπτρίζει τα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας μας και την εναπόθεση της ευθύνης και στο άτομο...»
Την παραπάνω κριτική/σχόλιο για τη ταινία την έχω γράψει στο τέλος περίπου της εφηβείας (1987 ή 1988) με σκοπό να πλαισιώσει ένα πλήρες -από οποιαδήποτε άποψη- εξώφυλλο της βιντεοκασσέτας με τη ταινία που είχα στο αρχείο μου. Η αγάπη για τον κινηματογράφο που είχα τότε ήταν πάρα πολύ μεγάλη και επειδή ήθελα να ασχοληθώ με το σινεμά επαγγελματικά αφιερώνω αυτές μου τις σκέψεις στα χρόνια εκείνα! Της εφηβικής και μεταεφηβικής εποχής...
Τα τραγούδια είναι άριστα δεμένα πάντως με τη ταινία και την κάνουν ένα πλήρες και ενιαίο σύνολο. Αξίζει πραγματικά να βρείτε και να αγοράσετε και τη ταινία και το δίσκο. Καλή σας... ακρόαση!
|
