Στην παρά πάνω ρούγα
στη στράτα την πλατιά
είχες αητού φτερούγα
και γερακιού ματιά.

Μα κάποια νύχτα η μπόρα
σου πήρε τα κουπιά,
πού να κοιμάσαι τώρα
και δε γυρίζεις πια;

Σε πελαγίσιο μνήμα
χαράζω το σταυρό,
θα τραγουδάει το κύμα
κι εγώ θα καρτερώ.

Ψηλό μου κυπαρίσσι
ποτάμι δροσερό,
στης λησμονιάς τη βρύση
δε χόρτασα νερό.

Και κάθε αυγή στη ρούγα
στη στράτα την πλατιά,
ψάχνω για αητού φτερούγα
και γερακιού ματιά.

Σε πελαγίσιο μνήμα
χαράζω το σταυρό,
θα τραγουδάει το κύμα
κι εγώ θα καρτερώ.