Από μικρό παιδί εμένα με κοπάναγα
Εγώ δεν είμαι αυτός που φανταζόμουνα
Θέλω να με βρω, να μου μιλήσω
Ψάχνω να βρω το νούμερο να μου τηλεφωνήσω

Έτσι μια μέρα σπίτι μου με κάλεσα
Μα δε μου άνοιξα και έξω με περίμενα
Τι μου έχω κάνει και δε με θέλω πια
Αυτή η εσωστρέφεια μας θέλει χωριστά

Μου το `χα πει
Μου το `χα πει
Μου το `χα πει...

Εγώ μαζί μου δε μιλιόμαστε
Όποτε είμαι μαζί μου πάντα τσακωνόμαστε
Με πήρα στο τηλέφωνο και το `κλεισα
Μ’ είδα στο δρόμο μ’ έφτυσα και με κλώτσησα

Μια μέρα που τρυπήθηκα φρικάρισα
Πήρα βελόνα και κλωστή και με μαντάρισα
Σε μια πορεία στην Αθήνα μέρος έλαβα
Μα ήμουν μέλος των ΕΚΑΜ και με συνέλαβα

Μου το `χα πει
Μου το `χα πει
Μου το `χα πει...
Μα δε με άκουγα

Μου το `χα πει
Μου το `χα πει
Μου το `χα πει...
Καλά με ήξερα μα δε με υπολόγιζα

Έτσι μια μέρα μ’ ερωτεύτηκα
Μου έκανα καμάκι αλλά δε δέχτηκα
Του εαυτού μου πάντα του τη φύλαγα,
ακόμα κι αν με χτύπαγα δε μίλαγα

Ξάφνου μαζί μου εγώ την ψώνισα
Τα πήρα με την πάρτη μου και αυτοκτόνησα
Τώρα που με σκότωσα μ’ άφησα μόνο μου
Ψάχνω στη νύχτα να με βρω να πω τον πόνο μου

Μου το `χα πει
Μου το `χα πει
Μου το `χα πει...
Μα δε με άκουγα

Μου το `χα πει
Μου το `χα πει
Μου το `χα πει...
Καλά με ήξερα μα δε με υπολόγιζα

Μου το `χα πει
Μου το `χα πει
Μου το `χα πει...