Στο δικό σου βυθό είχα φτιάξει παλάτια
και περνούσε ο καιρός με χειμώνες στα μάτια
ήμουν φως θαλασσί μεσ’το γκρίζο σου χρώμα
κι η αγάπη η μισή που δεν είδα ακόμα

Είμαι εδώ και περιμένω
μ’ένα όνειρο κρυμμένο
η ζωή μου ένα τρένο
που δεν έχει προορισμό
Είμαι εδώ μα δεν το βλέπεις
όπως έφυγες να έρθεις
να’ρθείς και να μου χαρίσεις
όλα αυτά που δεν ξεχνώ

Στο δικό σου ουρανό είχα ανάψει τ’αστέρια
μα δεν έφτανε αυτό για να’ρθούν καλοκαίρια
κυνηγούσα σκιές στο γυμνό σου το σώμα
κι η αγάπη ένα φως που δε φάνηκε ακόμα

Είμαι εδώ και περιμένω
μ’ένα όνειρο κρυμμένο
η ζωή μου ένα τρένο
που δεν έχει προορισμό
Είμαι εδώ μα δεν το βλέπεις
όπως έφυγες να έρθεις
να’ρθείς και να μου χαρίσεις
όλα αυτά που δεν ξεχνώ