Ξέρω, ακόμα προσπαθείς,
μα θάρρος νά ’βρεις δεν μπορείς
από το πάθος το μεγάλο να γλιτώσεις,
τα στέκια σου ν’ απαρνηθείς
κι απ’ τις παρέες σου να βγεις,
πως είσαι ελεύθερη ένα πρωί να νιώσεις.

Πήρες τη ζωή σου λάθος, λάθος.
Κι εγώ σκιά όπου πας δική σου
νιώθω να χάνομαι,
χάνομαι μαζί σου.

Ξέρω τις νύχτες που γυρνάς
απεγνωσμένα πως ζητάς
λίγες στιγμές από το όνειρο να ζήσεις.
Μα εφιάλτες σε ξυπνούν,
οι αναμνήσεις σε πονούν.
Θέλεις μα δεν μπορείς το πάθος να νικήσεις.

Πήρες τη ζωή σου λάθος, λάθος.
Κι εγώ σκιά όπου πας δική σου
νιώθω να χάνομαι,
χάνομαι μαζί σου.